Η ανακάλυψη του τελλουρίου πυροδοτεί ένα δίλημμα: αφενός, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένας μεγάλος αριθμός πόρων πράσινης ενέργειας, αλλά από την άλλη, οι πόροι της εξόρυξης μπορεί να κάνουν μεγάλη ζημιά στο περιβάλλον.
Ποια είναι η αντιστάθμιση μεταξύ της δημιουργίας πράσινης ενέργειας και της καταστροφής εξόρυξης
Σύμφωνα με μια έκθεση στο MIT Technology Review, οι ερευνητές βρήκαν κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού σπάνιο μέταλλο, αλλά σε μεγάλο βαθμό έφεραν στην ανακάλυψη ένα πιεστικό πρόβλημα: στη διαδικασία της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, όπου θα έπρεπε να τραβήξουμε μια γραμμή.
Σύμφωνα με το BBC, οι επιστήμονες εντόπισαν ένα πολύ πλούσιο τελλούριο σπάνιων γαιών στα θαλάσσια βουνά, 300 μίλια μακριά από τις ακτές των Καναρίων Νήσων. Περίπου 1.000 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ένας βράχος πάχους δύο ιντσών εγκλωβισμένος στα υποθαλάσσια βουνά περιέχει ένα σπάνιο μεταλλικό τελλούριο πάνω από 50.000 φορές περισσότερο από αυτό της ξηράς.
Το τελλούριο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μερικά από τα πιο αποδοτικά ηλιακά κύτταρα στον κόσμο, αλλά έχει επίσης προβλήματα που είναι δύσκολο να αξιοποιηθούν, όπως πολλά μέταλλα σπάνιων γαιών. Το βουνό μπορεί να παράγει 2.670 τόνους τελλουρίου, που ισοδυναμεί με το ένα τέταρτο της συνολικής παγκόσμιας προσφοράς, σύμφωνα με το έργο με επικεφαλής τον Bram Murton.
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αντιληπτή η εξόρυξη σπάνιων μετάλλων. Όλα τα μέταλλα είναι γνωστό ότι υπάρχουν σε πετρώματα στον πυθμένα του ωκεανού και ορισμένοι οργανισμοί έχουν δείξει ενδιαφέρον για την εξόρυξή τους. Η Nautilus Minerals, μια καναδική εταιρεία, αντιμετώπισε αρχικά αντίσταση από την κυβέρνηση, αλλά τώρα εργάζεται για την εξόρυξη χαλκού και χρυσού από τις ακτές της Παπούας έως το 2019. Η Κίνα μελετά ενεργά πώς να σκάβει για μέταλλα από τον βυθό του Ινδικού Ωκεανού, αλλά δεν έχει ακόμη να ξεκινήσει επίσημα. Οι πόροι του βυθού είναι ελκυστικοί και η τρέχουσα έρευνά μας για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και την καθαρή ενέργεια έχει διευρύνει τη ζήτηση για σπάνια μέταλλα και πολύτιμα μέταλλα. Η εκμετάλλευση των χερσαίων πόρων είναι πλέον ακριβή, αλλά η πρόσβαση σε αυτούς τους πόρους από τον βυθό της θάλασσας φαίνεται πιθανό να καλύψει την αυξανόμενη ζήτηση για καθαρή ενέργεια στο μέλλον. Και είναι σαφές ότι οι προγραμματιστές μπορούν να αποκομίσουν μεγάλο κέρδος.
Αλλά το παράδοξο είναι ότι υπάρχουν τώρα πολλοί μελετητές που ανησυχούν για την περιβαλλοντική ζημιά αυτών των συστημάτων. Νωρίτερα φέτος, για παράδειγμα, μια ανάλυση δοκιμών εξόρυξης βαθέων υδάτων έδειξε ότι ακόμη και δοκιμές μικρής κλίμακας θα μπορούσαν να καταστρέψουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα. Ο φόβος είναι ότι μεγαλύτερη δράση θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη καταστροφή. Και δεν είναι σαφές εάν το οικοσύστημα διαταράχθηκε, πώς θα προκαλέσει χειρότερες συνέπειες, ακόμη και μπορεί να επηρεάσει τα καιρικά μοτίβα των ωκεανών ή τον διαχωρισμό του άνθρακα.
Η ανακάλυψη τελλουρίου εγείρει ένα ανησυχητικό δίλημμα: αφενός, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένας μεγάλος αριθμός πράσινων ενεργειακών πόρων, αλλά από την άλλη, αυτοί οι πόροι εξόρυξης μπορεί να προκαλέσουν μεγάλη βλάβη στο περιβάλλον. Αυτό εγείρει το ερώτημα εάν τα οφέλη του πρώτου υπερτερούν των πιθανών συνεπειών του δεύτερου. Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση δεν είναι απλή, αλλά η σκέψη μας δίνει μια περαιτέρω εικόνα για το εάν είμαστε πραγματικά έτοιμοι να εξερευνήσουμε την πλήρη αξία τους.
